Als u acupunctuur overweegt, wendt u zich dan tot een acupuncturist die ook dokter is.
Waarom? Dokters hebben een universitaire studie geneeskunde afgerond. Daardoor zijn ze arts. Daarna volgden ze een postdoctorale opleiding tot acupunctuurarts. Acupunctuurartsen zijn getraind om bij al hun werkzaamheden steeds óók hun westerse, reguliere medische kennis toe te passen. U krijgt dus altijd éérst een reguliere diagnose of een second opinion. Vervolgens kan de acupunctuurarts met acupunctuur de diagnose en de zorg verfijnen en aanvullen.
Moderne medische acupunctuur is een bewerking van de al meer dan 2000 jaar in China toegepaste acupunctuur. Bij moderne medische acupunctuur wordt oude kennis vertaald in hedendaagse medische begrippen, naar de anatomie, de moderne fysiologie en de ziekteleer. Acupunctuur werkt voornamelijk door stimulering van het zenuwstelsel. Acupunctuur veroorzaakt veranderingen in de hersenen, met name in pijncentra en in gedeelten die verantwoordelijk zijn voor ons humeur. Dat is één van de verklaringen voor de pijnstillende en stemmingsverbeterende werking van acupunctuur. De andere is dat acupunctuur ons lijf aanzet tot de aanmaak van lichaamseigen pijnstillers, ontstekingsremmers en humeurverbeteraars.
Acupunctuurartsen zien veel mensen met onbehandelbare klachten of met klachten waar geen verklaring voor was. Daarnaast zien ze nogal wat mensen die weinig baat hebben bij hun medicijnen of die last hebben van de bijwerkingen daarvan. Verder behandelen acupunctuurartsen vaak mensen met begrepen of onbegrepen pijnklachten van verschillende oorsprong.
Een acupunctuurbehandeling kan aanvullend zijn op een reguliere, westerse behandeling. Te denken valt aan hoge bloeddruk, COPD, suikerziekte, misselijkheid bij chemotherapie, ondersteuning bij vruchtbaarheidsklachten, bij IVF en ICSI.
Er zijn ook omstandigheden waarin een aandoening uitsluitend met acupunctuur kan worden behandeld. Echter, dat kan alleen wanneer de acupunctuurarts dat op basis van zijn medische kennis verantwoord acht. Vaak blijkt dat onder meer mogelijk bij rug-, nek- en schouderklachten, een tenniselleboog, artrose, migraine en hoofdpijn.
Een acupunctuurbehandeling kan ook een andere doelstelling hebben dan een parallel uitgevoerde reguliere behandeling. Bijvoorbeeld het verbeteren van de algehele conditie en de kwaliteit van leven, zoals de behandeling van vermoeidheid als gevolg van chemotherapie.
De NAAV (Nederlandse Artsen Acupunctuur Vereniging) vindt de medische achtergrond van een arts noodzakelijk bij acupunctuur. Immers: alleen een arts mag (en kan) een reguliere diagnose stellen. Vervolgens kan alleen een arts de patiënt de mogelijke reguliere en acupunctuur behandelmethoden voorleggen. Zodat de patiënt een passende keuze kan maken.
Ook kan alleen een arts de voortgang en het effect van een acupunctuurbehandeling verantwoord begeleiden. En alleen een arts kan een eventuele vermindering van medicijnen bewaken.
Alleen een arts voor acupunctuur is in staat de plaats te bepalen van een acupunctuurbehandeling in de totale behandeling van een patiënt. Enkel de feitelijke acupunctuurbehandeling kan – soms - door een niet-medicus worden uitgevoerd. Net als de praktijkverpleegkundige sommige handelingen uitvoert die de huisarts ook doet.
Acupunctuur is volgens de WHO zeer veilig. Acupunctuur kent slechts minimale bijwerkingen, zoals een blauwe plek of tijdelijk geringe vermoeidheid. WHO-onderzoek wijst uit dat het positieve effect van acupunctuur voor een groot aantal aandoeningen wetenschappelijk is aangetoond: apps.who.int/medicinedocs/en/d/Js4926e/5.html. Verschillende acupunctuur-behandelingen worden ook in de reguliere geneeskunde toegepast. Meestal onder andere benamingen, zoals TENS, PENS of PTNS.