Diabetes wordt in de volksmond ook wel suikerziekte genoemd. Door suikerziekte krijg je op den duur vaak een beschadiging van de zenuwen: diabetische neuropathie. Diabetische neuropathie begint altijd bij de voeten. Bij veel patiënten blijft het bij aangedane voeten. Maar dat maakt de klacht niet minder ellendig. Vaak hebben suikerpatiënten al neuropathie zonder dat ze het weten, want dan hebben ze nog geen klachten. Er zijn grofweg drie typen klachten bij diabetische neuropathie. Het eerste type klacht is dat iemand veel minder gevoel dan normaal in de voeten heeft. Dat gevoel gaat ook steeds meer achteruit totdat de patiënt op den duur vaak helemaal niets meer voelt. U kunt zich misschien voorstellen hoe gevaarlijk dat is! Toch is een diabetespatiënt vaak geneigd daar nauwelijks aandacht aan te besteden. Immers: “als je niks voelt zal het wel niet zo erg zijn”. Helaas is dat niet zo. De patiënt kan op de eerste plaats gemakkelijk wondjes aan de voet oplopen zonder dit in de gaten te hebben. Onlangs nog had ik een patiënt die graag in de tuin werkt. Hij heeft een grindrand langs het huis. Waarschijnlijk is er een aantal keren grind in zijn schoenen terecht gekomen, zonder dat hij het merkte. Maar hij kreeg wel wondjes en vervolgens een infectie aan zijn voeten. Zo’n infectie kan erg gevaarlijk zijn want in een aantal gevallen breid deze zich razendsnel uit. Soms blijft er dan niets anders over dan de voet of het (onder)been amputeren. Dat is natuurlijk afschuwelijk en moet te allen tijde worden voorkomen.
Het tweede type klacht is dat iemand een gevoel in de voeten heeft alsof ze “doof” zijn of “slapen”. Sommige van mijn patiënten vertellen dat het wel lijkt alsof ze op kussens of op watten lopen. Dat geeft de patiënt dan het een gevoel dat hij zo om zou kunnen vallen, zo zou kunnen struikelen. Iemand voelt zich door die “dove” voeten dus veel minder stabiel. Ook dat kan grote consequenties hebben. Vooral als het donker wordt en je niet kunt zien waar je loopt, wordt je heel onzeker. Vorige week nog vertelde een patiënt dat hij altijd bang was om te struikelen over een losliggende stoeptegel of een gevallen tak. En andere patiënt moest zich als ze ging winkelen altijd aan de rekken in de winkels vasthouden. Ze voelde namelijk niet meer dat de vloer vlak is en werd daar heel onzeker van.
Het derde type klacht die diabetische neuropathie kan geven is dat je ongelooflijk veel last van je voeten kunt krijgen. Ik had een patiënt die de hele dag door het gevoel had op een spijkerbed te lopen. En hij was beslist geen fakir!! Of een patiënt waarvan de voeten voelden alsof er voortdurend stukjes vanaf werden gesneden. Of een patiënt die de hele dag het gevoel had alsof hij met zijn voeten in kokend water stond.
Met acupunctuur heb ik gemerkt dat ik het voortschrijdende proces van de diabetisch neuropathie kan stoppen of in ieder geval kan vertragen. De helse pijnen kunnen vaak met acupunctuur bestreden worden evenals de doofheid en de gevoelloosheid. Daar ben ik erg blij om want mensen met ernstige neuropathie leveren bijzonder veel in. Van een goede kwaliteit van leven is dan geen sprake meer.
Als u diabetespatiënt bent, wat kunt u dan zelf doen om problemen voor te zijn? In ieder geval moet u het gevoel aan uw voeten buitengewoon serieus nemen. U moet iedere dag uw voeten goed bekijken of u wondjes of andere beschadigingen ziet. Om wondjes te voorkomen moet u niet op blote voeten op met open schoenen lopen. Als u een vreemd plekje aan uw voet ziet, gaat u dan direct naar uw huisarts. Ook van belang is om kwalitatief goede schoenen te dragen en om op tijd naar de podotherapeut te gaan.