Ook vandaag wil ik chronische pijn bij ouderen met u bespreken. Weer aan de hand van een anoniem voorbeeld. Zoals we vorige keren al zagen, komt bij oude en zeer oude mensen, chronische pijn veel voor. Jammer genoeg veel te veel.
Er zijn oudere mensen die klagen over pijnklachten die niet gediagnosticeerd kunnen worden. Er zijn ook oudere mensen die last hebben van niet of moeilijk te behandelen pijnklachten die wel gediagnosticeerd zijn. Deze ouderen hebben er ook last van dat ze niet altijd even serieus genomen worden. In hun omgeving horen ze vaak dat: “ouderdom nu eenmaal met gebreken komt”. Of dat ze nu eenmaal niet meer de jongste zijn. En dat ze dus niet kunnen verwachten dat ze alles nog kunnen.
Een ouder iemand die zich niet wil neerleggen bij zijn of haar klachten, wordt vaak zelfs als lastig ervaren. In plaats van dat de omgeving het toejuicht dat de oudere dezelfde mondige persoon van vroeger is gebleven!
De afgelopen weken hebben we chronische pijn gedefinieerd als pijn die al een langere periode bestaat. In de medische wereld spreken we van onbegrepen chronische pijnklachten, als ons de oorzaak niet duidelijk is. Als ons de oorzaak wel duidelijk is, maar als we de pijn is niet goed kunnen behandelen, spreken we van begrepen chronische pijnklachten.
Een combinatie van Westerse diagnostische methoden met diagnostische methoden uit de acupunctuur, kan bij chronische klachten toch vaak uitkomst bieden. Een arts-acupuncturist kan chronische klachten dikwijls diagnosticeren. Omdat hij met acupunctuur op een andere wijze naar klachten kijkt. Een wijze die een heel goede aanvulling kan zijn op onze Westerse, reguliere geneeskunde.
Een arts-acupuncturist let vooral op blokkades in het energiesysteem van een patiënt. Want de acupunctuur gaat ervan uit dat ziekten ontstaan doordat wij allerlei blokkades oplopen. Bijvoorbeeld door een verkeerde houding achter het stuur, achter de computer of 's-avonds op de bank. Of door negatieve emoties en spanningen.
Chinese geneesheren oefenen acupunctuur al duizenden jaren uit. Zij doen dat nog steeds in onder andere de academische centra van Beijing en Sjanghai. Acupunctuur is dan ook nog steeds in ontwikkeling. Steeds meer, ook Westerse wetenschappers, doen onderzoek naar de werking en de effecten van acupunctuur. Vaak leveren de wetenschappelijk verantwoorde studies verbluffende resultaten.
Een arts-acupuncturist kan een gediagnosticeerde klacht met tal van technieken behandelen. Afhankelijk van de diagnose en de situatie van de patiënt gebruikt hij klassieke acupunctuur, laseracupunctuur, elektro-acupunctuur, schedelacupunctuur, ooracupunctuur of ortho-acupressuur. Dikwijls zet een arts-acupuncturist meerdere methoden in.
Vaak zijn bij chronische klachten een tiental behandelingen als basis noodzakelijk. Elke week een behandeling. Meestal kan er vervolgens langzaam en voorzichtig afgebouwd worden. Maar in een aantal gevallen blijven patiënten regelmatig terugkomen voor “onderhoudsbehandelingen”. Acupunctuur is dus geen tovermiddel dat binnen twee of drie behandelingen alle problemen oplost die een patiënt al maanden of jaren heeft. Wel voelen veel patiënten zich na enkele behandelingen vaak al wat beter en energieker. In de meeste gevallen wordt gedurende een behandelingscyclus het leven met de klacht steeds draaglijker. In veel gevallen verdwijnt de klacht ook geheel. Soms is het effect tijdelijk. Dan komt de patiënt terug voor de eerder genoemde onderhoudsbehandelingen op het moment dat de klachten weer op beginnen te spelen.
Vandaag wil ik met u de situatie van een 70-jarige dame uit Eindhoven bespreken. Echtgenote, moeder van drie kinderen en grootmoeder van vijf kleinkinderen. We zullen haar hier mevrouw Tomassen noemen, wat natuurlijk niet haar echte naam is. Tot haar 58 ste jaar werkte zij als drogiste en schoonheidsspecialiste in haar eigen drogisterij- en salonketen. Zij voerde indertijd veel elektrische epilatie-behandelingen uit. Daardoor zat zij vaak in eenzelfde houding te werken. Met als voorspelbaar gevolg: schouder- arm- en nekklachten. Naarmate ze langer met werken gestopt was, werden de klachten niet vanzelf minder. Integendeel. Een jaar of vijf geleden zag ik haar voor het eerst op mijn spreekuur omdat ze zelfs met slaappillen door de pijn niet meer kon slapen. Röntgenfoto's, NMRI- en bloedonderzoek hadden geen afwijkingen kunnen aantonen. En zoals het zo vaak gaat als een klacht niet door harde gegevens kan worden onderbouwd, suggereerde haar omgeving en enkele hulpverleners dat het bij mevrouw Tomassen: “wellicht tussen de oren zat”. Kortom haar klachten zouden door psychische problemen worden veroorzaakt.
Nu reageerde deze voormalige zakenvrouw hier zeer assertief op. Ze ging op zoek naar een invalshoek binnen de geneeskunde die kon vaststellen wat er echt aan de hand was. En die haar vervolgens zou kunnen helpen. Zo kwam ze bij acupunctuur en op mijn spreekuur terecht.
Tijdens het uitgebreide onderzoek stelde ik vast dat zij last moest hebben van enkele blokkades, vastzittende wervels, in haar wervelkolom. We spraken een behandelplan af waarin ik klassieke acupunctuur (met minuscule naaldjes) zou combineren met elektro-acupunctuur (met zachte stroompjes). Van beide behandelwijzen zou ze nauwelijks iets voelen. Zoals overigens de meeste patiënten.
Verder zou ik met mijn handen zachte duwtjes geven op bepaalde plaatsen van het lichaam van mevrouw Tomassen. Met name op de rug en in de nek. Ik zou op die manier haar lichaam zo stimuleren, dat de wervelblokkades zouden worden opgeheven. Deze techniek is de ortho-acupressuur.
Twee maanden en tien behandelingen later sliep mevrouw Tomassen weer. En nu zonder slaappillen. Ze kon zich weer redelijk pijnloos bewegen. Nog twee maanden later waren al haar klachten verdwenen. Toch zie ik haar regelmatig terug voor enkele behandelingen. Blokkades hebben namelijk de neiging terug te komen. Bij de eerste verschijnselen meldt mevrouw Tomassen zich dan ook direct. Waardoor de klachten telkens door slechts enkele behandelingen verholpen kunnen worden.