In de nazomer zag ik op mijn spreekuur een man van 36 jaar. Van beroep was hij vrachtwagenchauffeur. In zijn vrije tijd deed hij intensief aan sport. Dit was hij enkele jaren geleden gaan doen op aanraden van zijn huisarts. Omdat hij als vrachtwagenchauffeur zoveel zat en weinig bewoog. Zijn cholesterol was verhoogd. Waarom is dit nu zo slecht voor de gezondheid? Cholesterol is niet oplosbaar. Vetbolletjes, zoals LDL (in de volksmond slecht cholesterol) vervoeren cholesterol van de lever naar de weefsels. Een teveel van de LDL kan hart- en vaatproblemen opleveren. Dit LDL nu was bij hem verhoogd. De HDL-vetbolletjes (in de volksmond goed cholesterol) vervoeren cholesterol van de weefsels naar de lever.
Doordat hij ging bewegen, nam het slechte cholesterol in zijn lichaam af en het goede toe. Hij werd lange afstandsloper en zijn passie was de marathon. Hij was zich al weer aan het voorbereiden op de in oktober te houden Eindhovense marathon. Alleen wilde het met die voorbereiding niet zo lukken doordat hij pijnklachten had aan het onderste gedeelte van de rechterknieschijf. Hij had geen vocht in de knie en ook was de knie niet rood van kleur. Eveneens had hij geen last van beperkingen van zijn bewegingen.
Tijdens het lichamelijk onderzoek vond ik voorts dat hij last had van pijn als ik drukte op de onderkant van de knieschijf en de pees naar het scheenbeen. Er waren verder geen aanwijzingen dat er letsel was aan de kniebanden of aan de binnenste en/of buitenste meniscus. Er was op de röntgenfoto wel een opheldering te zien aan de onderkant van de knieschijf. Mijn diagnose was dan ook: een “jumpers knee” oftewel een springers knie. Een springers knie is een aandoening van de pees die zich uit als een ontsteking aan de knieschijf. Iemand met een springers knie heeft last van een geleidelijke toename van de klachten vooral bij intensieve training. De klachten komen vooral voor bij intensief trainende atleten. Ook komen deze voor bij bijvoorbeeld dansers.
Nu was deze patiënt een duursporter. Voor zijn vak moest hij vaak in en uit de auto stappen. Net als veel andere vrachtwagenchauffeurs sprong hij meestal uit zijn cabine op de grond. Dat is een behoorlijke hoogte. En dat telkens springen is een behoorlijke belasting voor de knieën. We zien dan ook vaak dat vrachtwagenchauffeurs daardoor last krijgen van hun knieën. Zelfs als de chauffeur niet springt maar “netjes” klimt en rustig uitstapt, kunnen knieklachten voorkomen.
Voorts was bij mijn patiënt op dat moment de trainingsbelasting erg hoog in verband met de aanstaande Eindhovense marathon. Er was vermoedelijk sprake van overbelasting. Ik raadde hem dan ook aan zijn trainingsschema wat aan te passen en het wat rustiger aan te doen. Samen met zijn trainer paste hij zijn trainingsschema aan.
Ook raadde ik zijn leidinggevende aan hem een andere functie te geven. Bijvoorbeeld als planner. Dat viel nog niet mee. Niet omdat hij dat werk niet goed deed. Hij deed dat meer dan voortreffelijk. Maar zijn baas zag hem liever als chauffeur. En bleef een voortdurend beroep op hem doen. Want:.goede chauffeurs zijn niet zo dik gezaaid.. En zijn baas vond: “ als je kunt gaan hardlopen met die klachten, dan kun je ook op de vrachtwagen. Of anders stop maar met dat geren en ga weer als chauffeur aan de slag”.
Ondertussen waren we al vast met de klassieke acupunctuurbehandelingen begonnen. De pijnklachten werden snel minder. Uiteindelijk verdwenen de pijnklachten van deze patiënt na een tiental weken van intensieve behandelingen. Toch bleef het mijn advies om een andere functie te aanvaarden om de belasting van de knieën te verminderen. Verder adviseerde ik hem om door te gaan met sporten. Omdat dat sporten veel gezondheidswinst oplevert. Gelukkig bleek zijn baas heel redelijk, vooral nadat hij contact had met de bedrijfsarts. Mijn patiënt is nu dus een rennende planner in plaats van een rennende vrachtwagenchauffeur!